Jan sr. (36 jaar) – Autismetraining

De Davis Autisme Aanpak heeft mij de gereedschappen loslaten, energiemeter en een oriëntatiepunt gegeven. Mijn eerste bijzondere ervaring had ik toen ik controle kreeg over mijn oriëntatie. Tijdens een oefening hiermee op een balansbord/wiebelbord kreeg ik voor het eerst super scherp beeld! Alles zag er ineens glanzend, schoon en mooi uit. Ook heel bijzonder dat ik nu een bal goed kan vangen wat vroeger met gymles niet lukte! Ook heb ik echt leren loslaten, ontspannen, zodat ik niet steeds ‘op de rotonde’ blijf doorpiekeren.

Tijdens het eerste deel van het programma kreeg ik de opdracht om een poppetje te kleien dat mijzelf mocht voorstellen. Mijn ik (pop) was wankel en nu na het programma ben ik veel sterker, heb ik veel meer levenskracht. Ik heb een sterke eigen wil en kom nu op voor mijzelf. Ik slik (doe) niet alles wat de ander wenst. Daarvoor paste ik me aan, wilde ik iedereen te vriend houden. Het ‘pleasen’ van anderen ging ten koste van mijzelf, dat doe ik veel minder. Ik kan betekenisvolle gesprekken voeren met anderen en anderen hebben ook interesse in mij. Nu heb ik echte vrienden en kan ik grenzen stellen.

Door de Davis Autisme aanpak heb ik veel geleerd over mezelf en anderen. Ik kan veranderingen overleven. Ik kan nu voelen, van binnenuit, oproepen wat ik wil. Ook kan ik er nu zijn als vader en opvoeder. Voorheen deed mijn vrouw voor 99% de opvoeding. Ik ben nu in staat om verantwoordelijk te zijn voor taken, voor wat ik wil in mijn leven en ik weet nu ook welke voorwaarden er nodig zijn om verantwoordelijk te kunnen zijn. Ook heb ik geleerd om te ontspannen, om even niks te hoeven of te moeten. Nutteloos bezig zijn mocht nooit van mezelf. Niets moet bij Judith, ook als je een opdracht niet hebt gedaan is het ok. Ik heb nu veel minder last van oogklachten en lipbijten en ik kan mij veel beter oriënteren.

Ik heb ook aan een vriend gevraagd welke veranderingen hij bij mij ziet:

Hij vertelde mij het volgende:
‘Er staat nu echt iemand voor mij op 2 benen’.
‘Je gezicht en alles was gigantisch onzeker, nu straal je veel meer zekerheid uit, ook uit je gezicht’
‘Je komt op voor jezelf: eerder kroop je in je schulp als je vrouw iets zei, nu niet meer

Mijn zoon Jan jr. zei het volgende:
‘Papa je kan nu zelfstandig in huis zijn, zonder mama en voor ons en de huishouding zorgen’
‘Je raakt nu niet in paniek als ‘wij’ boos zijn, je blijft rustig’

En tenslotte zei mijn eigen vader het volgende:
‘Je bent blijer, je ogen staan blijer’
‘Je hebt meer energie, meer ‘klussen’ pak je aan en gaat dagjes weg met de kinderen’